▨ نام شعر: غزلی برای درخت

▨ شاعر: سیاوش کسرایی

▨ با صدای: سیاوش کسرایی

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

ـــــــــــــــــــــ

تو قامت بلند تمنایی ای درخت

همواره خفته است در آغوشت آسمان

بالايی ای درخت

دستت پر از ستاره و چشمت پر از بهار

زيبايی ای درخت

وقتی كه بادها

در برگ‌های در هم تو لانه می‌كنند

وقتي كه بادها

گيسوي سبز فام تو را شانه می‌كنند

غوغایی ای درخت

وقتي كه چنگ وحشي باران گشوده است

در بزم سرد او

خنيانگر غمين خوش آوایی ای درخت

در زير پای تو

اينجا شب است و شب زدگانی كه چشمشان

صبحی نديده است

تو روز را كجا

خورشيد را كجا

در دشت ديده غرق تماشايی ای درخت؟

چون با هزار رشته تو با جان خاكيان

پيوند می‌كنی

پروا مكن ز رعد

پروا مكن ز برق كه بر جايی‌اب درخت

سر بر كش ای رميده كه همچون اميد ما

با مايی ای یگانه و تنهایی ای درخت

▨

این خوانش در شبهای شعر گوته در مهر ۱۳۵۶ انجام شده است